![]() |
|
||||||||||
|
|||||||||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
|||||||||||
ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΚΑΙ ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΊΕΣ -> Εισαγωγή |
Ο Όσιος Νείλος προερχόταν από την βυζαντινή Καλαβρία: εκείνος και οι μοναχοί του ήτανε ελληνικής καταγωγής, και γι’αυτό έφεραν στη Κρυπτοφέρρη το έλληνο-βυζαντινό Ρυθμό με την προσθήκη ιταλικών στοιχείων. Το 1054 το Βυζάντιο και σχεδόν όλες οι εκκλησίες, απ’εκείνο εξαρτώμενες, χωρίζονται από την Εκκλησία Ρώμης, παίρνοντας εν συνεχεία το όνομα «Ορθόδοξη Εκκλησία». Μα η βυζαντινόρρυθμη κοινότητα Κρυπτοφέρρης, ιδρυθείς το 1004, έμεινε πιστή στην Εκκλησία Ρώμης και στον Μητροπολίτη της, διατηρώντας μολονότι το Ρυθμό και την Ανατολική Παράδοση.
Ο έλληνο-βυζαντινός Ρυθμός είναι ο ίδιος που χρησιμοποιεί η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης (ή αλλιώς το παλαιό Βυζάντιο) δεύτερη σε κατάταξη επισκοπική Έδρα του χριστιανικού κόσμου μετά από την Ρώμη. Η παλαιότερη εστία αυτού του Ρυθμού προέρχεται από τις παραδόσεις της Εκκλησίας της Αντιοχείας: ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (αποθανών το 407) ιερέας της Αντιόχειας, εισήγαγε στο Βυζαντινό ρυθμό μια προσευχή-Αναφορά που διατηρεί το όνομά του μέχρι και σήμερα. Τον 9ο αιώνα ο ελληνοβυζαντινός ρυθμός απέκτησε μια πιο ενδυναμωμένη μοναστική φυσιογνωμία. Μεταξύ των Δυτικών και Ανατολικών ρυθμών δεν υπάρχουνε διαφορές (εξαιρώντας την κουλτούρα) σε σχέση με την ύπαρξή τους η οποία συνίσταται στην τέλεση και ανύψωση της Θεϊκής δόξας επί της γης. |
|||
[Ιστοσελίδα] [Γένεση και ιστορία] [Ωράριο Θείας Λειτουργίας] [Τέχνη και κουλτούρα] [Εκδοτικός Οίκος] [Επικοινωνία]
© 2001-2018 Τάγμα των Βασιλειανών Μοναχών της Ιταλίας - Με την επιφύλαξη όλων των δικαιωμάτων - Credits